dinsdag 4 augustus 2009

Wonderlijke tocht naar Shatili


Op vijf uur rijden van Tbilisi bevindt zich het dorpje Shatili, verborgen achter bergen, watervallen en alpenweides. Een andere wereld, een wonderlijke wereld. Een overweldigend spectakel. Natuur op zo’n schoonst. Flora en fauna in volle pracht en praal. Ik stond versteld. Ik was verbaasd. Ik was overdonderd. Ik waande me in een sprookje of in een documentaire van discovery. Nog nooit had ik de natuur op zo’n prachtige manier ervaren.



Ruige bergen met pieken op 3000m. De lucht is er ijl, de wolken nabij en de afgrond diep. Het uitzicht weergaloos. Het ruikt er lekker, zo fris en zuiver. Iets lager bevinden zich de alpenweides. De wind aait het grasgewas, die fluweelachtig oogt. En daarin verspreid een dansend tapijt aan bloemen; klavers, klaprozen, distels, boterbloemen, madeliefjes, vergeetmenietjes en talloze andere.


Als je deze alpenweide zou kunnen eten, dan zou ik graag een hapje of twee willen nemen. Het zou me vast heerlijk sappig smaken. Het zou proeven naar een superieure baverois, die je enkel bij de locale pattisserie in kleine Franse dorpjes vindt. En de vlinders zijn als de kers op de taart. Of het is als een jonge haring, die smelt op je tong. Hmmm. De geuren liegen er in elk geval niet om. In het beemd dwalen schapen, koeien en paarden. Dit is wat ik puur ecologisch biologisch noem. En hoog aan de horizon vliegt een adelaar, te herkennen aan zijn schelle kreten.



Lager het dal in klettert het water. Smalle watervallen met ijskoud water monden uit in kabbelende rivieren. In de rivier zwemt forel. Aan de voet van de berg liggen keien vermengd met gruis. En als je goed zoekt zijn er echte kristallen onder te vinden.Er zijn plekken waar waarschijnlijk in geen honderd jaar een menselijke voet heeft gestaan.




Shatili zelf is een dorp bestaande uit 62 torens, ontstaan ergens in de 11de eeuw. In haar hoogtijdagen woonden er 75 gezinnen. Maar in de jaren 50 werden de bewoners door de communisten weggestuurd, omdat er in deze omgeving geen kolchoz opgericht kon worden. Hoewel de bewoners meerdere malen probeerden terug te keren, werden ze tegen gehouden en viel het dorp in verval. Pas met de val van de Sovjetunie trok het nageslacht van de oorspronkelijke bewoners terug en bouwden zij een nieuw Shatili. Sinds acht jaar is men bezig met de restauratie van het oude complex en begint het toerisme langzaam op gang te komen.


Voor meer foto’s zie facebook
Voor ultiem gevoel: lees deze blog, terwijl Rod Stewart op de achtergrond zingt.
Vooraankondiging: als het goed is ben ik vrijdag 7 augustus (een jaar na de oorlog tussen Georgië en Rusland) te beluisteren op de radio in BNN Exit Holland om 21:30 Radio 1.
Voor meer info over de nasleep van de oorlog, een goed artikel van Ivan Krastev.

1 opmerking:

  1. Heb net de foto's op facebook gezien. Het ziet er echt heel mooi uit!

    liefs,
    Elianne

    BeantwoordenVerwijderen